Het begin van het einde van het begin.

Mocht je hier al eens eerder verzeild zijn geraakt… Dan zul je je mogelijk twee dingen afvragen. Ten eerste: waarom ziet alles er anders uit? En ten tweede: waar is alles eigenlijk gebleven? Het antwoord op beide vragen is te vinden in dezelfde treurige verklaring.

Gelukkig hebben we de foto’s nog …

Enige tijd geleden ontstond er een probleem met de database van het blog, en tot op heden is het me niet gelukt dit te herstellen. Of dat ooit nog gaat lukken, is maar de vraag. Met inmiddels tien jaar aan reisherinneringen zou dat een bittere pil zijn om te slikken. Meer dan tien jaar geleden begonnen we dit blog als een digitaal reisdagboek—een plek waar we konden vastleggen waar we zijn geweest en wat we hebben meegemaakt.

Een archief voor de toekomst, zodat we later, als we oud(er) en verschrompeld(er) zijn, kwijlend achter de geraniums in een aanleunwoning, nog eens kunnen terugbladeren, onze avonturen kunnen herbeleven en ons af kunnen vragen waar de tijd toch is gebleven. Althans, dat was dus het idee.

Maar, laten we het lekker positief houden!

Aangezien er een nieuw avontuur voor de deur staat, hebben we besloten om gewoon opnieuw te beginnen met een fris blog. Mocht het lukken om de oude posts te redden, dan voegen we alles weer samen. Zo niet, dan is dit een nieuwe start—misschien wel passend bij de reis die we gaan maken.

En laten we eerlijk zijn, als er één ding is dat reizen ons leert, dan is het wel dat plannen altijd flexibel moeten zijn.

Hitte en ik: it’s complicated

Wie ons, en voornamelijk mij, een beetje kent, weet dat hitte niet mijn grootste vriend is. Ik hou net zoveel van een mooie zonnige dag als ieder ander, maar dan wel het liefst in combinatie met een frisse lentebries of een aangename herfstdag. Mijn lijf functioneert gewoon beter bij koelere temperaturen—geen gezweet, geen geplak, geen ongemak.

Mijn ideale temperatuur ligt ergens tussen 'lekker verkoelend' en 'waar is mijn trui?' Dat is waarschijnlijk ook een reden waarom onze bestemmingen vaak neigen naar de koelere regionen van de aarde.

Packed and ready to go

Maar dan toch, zuidwaarts

Ondanks die voorliefde voor koude bestemmingen trekken we deze keer toch écht zuidwaarts. Terug naar waar vermoedelijk alles 300.000 jaar geleden begon: Afrika.

We gaan ons onderdompelen in de Tanzaniaanse wildernis. Van de eindeloze vlaktes van de Serengeti tot de indrukwekkende krater van Ngorongoro. De iconische landschappen, de overvloed aan wilde dieren en de rijke cultuur—ze spreken tot de verbeelding.

De oudste menselijke resten ooit gevonden—die van de beroemde "Nutcracker Man" en één van de eerste sporen van menselijke voetafdrukken—zijn ontdekt in Tanzania. Dit land is waarschijnlijk de bakermat van de mensheid geweest.

En natuurlijk hoop ik the Big Five vast te kunnen leggen, een fotografische droom die hopelijk werkelijkheid wordt. Tanzania is een van de weinige landen waar je nog de ernstig bedreigde zwarte neushoorn in het wild kunt zien. Over een kers op de taart gesproken, zouden we er een tegenkomen?

De voorbereidingen zijn in volle gang maar het tellen duurt nog zo lang …